W poszukiwaniu sposobów na zwiększenie konkurencyjności przedsiębiorcy coraz częściej powierzają wykonanie niektórych zadań podmiotom zewnętrznym. Outsourcing pozwala bowiem obniżyć koszty prowadzenia działalności, a zarazem zachować wysoką jakość oddelegowanych z rozwojem rynku TSL firmy zgłaszają coraz większy popyt na usługi logistyczne. Jakie działania one obejmują? Przedstawiamy podstawowe klasyfikacje usług logistycznych. Co to są usługi logistyczne? Jakimi cechami się odznaczają? Rynek TSL (transport, spedycja, logistyka) w Polsce dynamicznie się rozwija. Powstaje coraz więcej podmiotów świadczących usługi logistyczne, co jest odpowiedzią na zapotrzebowanie zgłaszane przez przedsiębiorców. Coraz więcej firm dostrzega bowiematuty outsourcingu w tym obszarze, takie jak obniżka kosztów prowadzenia działalności czy też usprawnienie procesów. Jakie czynności można powierzyć specjalistom? Jak zdefiniować usługi logistyczne? Usługi logistyczne obejmują całykatalog działań, których celem – najogólniej mówiąc – jest zaspokojenie potrzeb logistycznych klientów indywidualnych i podmiotów gospodarczych. Zawierają się w nich czynności związane z transportem, spedycją, składowaniem, kompletowaniem i przepakowywaniem towarów, a także zarządzaniem zapasami, obsługą celną i doradztwem. Podobnie jak inne kategorie usług, także i usługi logistyczne wykazującechy odróżniające je od innych przedmiotów wymiany rynkowej, takie jak: niematerialność, nierozdzielność procesów produkcji i konsumpcji, różnorodność, nietrwałość, niemożność nabycia własności. Usługi logistyczne nie mają postaci rzeczowej. Nie można ich sprawdzić przed zakupem. Dlatego przedsiębiorstwa decydujące się na współpracęmuszą sobie zaufać. Oczywiście, zleceniodawca ma możliwość prześwietlenia oferenta, np. poprzez sprawdzenie opinii o nim w internecie. Niemniej bez wzajemnego zaufania wykonywanie zadań i kształtowanie relacji biznesowej może okazać się nie lada wyzwaniem, a przecież outsourcing ma stanowić ułatwienie, a nie utrudnienie w prowadzeniu działalności. Usługi logistyczne – rodzaje i podstawowe klasyfikacje Usługi logistyczne można podzielić na wiele sposobów. W zależności od tego, na czym bazują, wyróżnia się usługioparte na zasobach oraz usługioparte na umiejętności. Do wykonania tych pierwszych niezbędne jest odpowiednie wyposażenie techniczne. Istotą tych drugich jest planowanie, organizowanie oraz nadzór. Kolejna klasyfikacja usług logistycznych dzieli je na: usługi transportowe – polegają one na transporcie ładunków w ściśle określonych warunkach, uwzględniających podatność transportową, naturalną, ekonomiczną i techniczną przewożonych towarów. Usługi transportowe można dodatkowo podzielić na całopojazdowe, częściowe i drobnicowe, usługi magazynowe – obejmują one zarządzanie zapasami w magazynie oraz czynności związane z obsługą towarów, w tym ich przyjmowanie, ewidencjonowanie i wydawanie, formowanie jednostek ładunkowych, kompletowanie i obsługę zamówień klientów, sortowanie przesyłek czy też gospodarowanie paletami, usługi spedycyjne – obejmują czynności związane z organizacją transportu ładunków, w tym wybór środka przewozu, sporządzenie dokumentacji transportowej, ubezpieczenie przesyłki, odprawę celną czy też załadunek, przeładunek i wyładunek towarów, usługi dodatkowe w logistyce – to zróżnicowana kategoria czynności, która obejmuje etykietowanie i konfekcjonowanie towarów, tworzenie zestawów promocyjnych czy też obsługą zwrotów. Operatorzy logistyczni mają w swojej ofercieróżne kategorie usług logistycznych. Można je podzielić, uwzględniając nie tylko ich specyfikę, ale i rodzaj prowadzonej przez klienta działalności. Inaczej wyglądają bowiem usługi logistyczne dla e-commerce, a inaczej usługi logistyczne świadczone na rzecz przedsiębiorstwa produkcyjnego. Profesjonalna firma logistyczna będzie w stanie dostosować się do charakteru biznesu. Podczas jej wyboru warto pytać przede wszystkim o doświadczenie w realizacji podobnych zleceń.
Diagram obrazujący obieg przesyłek w systemie EZD. Elektroniczne zarządzanie dokumentacją (EZD) – typ systemu teleinformatycznego do elektronicznego zarządzania dokumentacją umożliwiającego wykonywanie w nim czynności kancelaryjnych, dokumentowanie przebiegu załatwiania spraw oraz gromadzenie i tworzenie dokumentów elektronicznych Sortowanie przez wstawianie (ang. insertion sort) – prosty algorytm sortowania polegający na wstawianiu kolejnych elementów ciągu we właściwe miejsca. Złożoności czasowa algorytmu wynosi O(n2). Jest to algorytm realizujący metodę przyrostową. Działanie algorytmu Sortowany ciąg dzielony jest na część posortowaną i nieposortowaną. Na początku w części posortowanej znajduje się tylko jeden element (pierwszy). W każdym kolejnym kroku bierzemy pierwszy element z części nieposortowanej i wstawiamy we właściwe miejsce części posortowanej. Aby to zrobić, wstawiany element porównujemy kolejno z ostatnim elementem posortowanej części ciągu, z przedostatnim itd. Algorytm kończy się, gdy wszystkie elementy znajdują się w części posortowanej. Przykładowy kod źródłowy w języku C jest umieszczony poniżej. Kod ten realizuje sortowanie rosnące. void sortowanie_przez_wstawianie(int* tab, int n) { int i, j, t; for (i = 1; i 0) && (tab[j-1] > tab[j]) ) { t = tab[j]; tab[j] = tab[j-1]; tab[j-1] = t; --j; } } } Złożoność czasowa Główna pętla algorytmu wykona się n-1 razy (n jest liczbą elementów do posortowania). W każdym wykonaniu pętli głównej wystąpi od 1 do j porównań, gdzie j jest numerem aktualnego wykonania pętli. W przypadku pesymistycznym algorytm wykona 1+…+(n-1)+(n-2)=(n-1)*n/2 porównań, czyli tyle samo, co algorytm sortowania bąbelkowego. Jednak w przypadku optymistycznym (sortowanie posortowanego ciągu) w każdym wykonaniu pętli głównej odbędzie się tylko jedno porównanie, co daje łącznie jedynie n-1 porównań (złożoność optymistyczna jest zatem liniowa). Policzmy teraz, jaka jest średnia złożoność algorytmu. Jak już wspomniano, w każdym wykonaniu pętli głównej wystąpi od 1 do j porównań. Zakładając, że każda z tych liczb jest tak samo prawdopodobna, średnia liczba porównań wynosi (j+1)/2. W całym algorytmie wystąpi zatem (1+1)/2+(2+1)/2+…+n/2 porównań, czyli (n-1)(n+2)/4. Nadal jest to złożoność kwadratowa, jednak jest to algorytm szybszy od sortowania bąbelkowego. Przewaga sortowania przez proste wstawianie będzie tym większa, im większe będzie prawdopodobieństwo, że elementy w ciągu już na początku są częściowo posortowane. Ocena: +10 Liczba głosów: 14. Dodano: 29 września 2016 11:53, ostatnia edycja: 28 czerwca 2017 15:19. Rekurencja (inaczej rekursja) – odwołanie się funkcji lub definicji do samej siebie. Mówiąc inaczej, podejście rekurencyjne polega na tym, że rozwiązanie problemu wyraża się za pomocą rozwiązania tego samego problemu dla mniejszych danych wejściowych. Stosowanie rekurencji jest charakterystyczne dla algorytmów projektowanych metodą dziel i zwyciężaj. Typowym problemem, dla którego można zastosować rekurencję, jest obliczanie silni. Przypomnijmy, że silnia z n jest zdefiniowana jako n!=1×2×…×n. Funkcja ta może być równoważnie zapisana jako: n!=(n−1)!×n, dla n>0, n!=1, dla n=0. W powyższym przykładzie górny wiersz jest ogólnym równaniem rekurencji, zaś dolny wiersz jest wartością brzegową. W języku C++ powyższa funkcja byłaby zapisana w poniższy sposób. int silnia(int n) { if (n > 0) { return n * silnia(n-1); } else { return 1; } }; Przekształcenie postaci rekurencyjnej funkcji do postaci zwartej (tzn. takiej, która nie zawiera odwołania do samej siebie) jest określane jako rozwiązanie rekurencji. Metody rozwiązywania rekurencji są dostępne między innymi w książkach podanych w bibliografii. Algorytmy stosujące rekurencję są zazwyczaj proste w implementacji. Jednocześnie wiążą się one z pewnymi problemami. Przy podejściu rekurencyjnym ta sama funkcja jest wywoływana wielokrotnie, co zużywa pamięć operacyjną (w skrajnych przypadkach może to spowodować przepełnienie stosu).→ Czytaj całośćAlgorytm Helda-Karpa (czasami określany jako algorytm Bellmana-Helda-Karpa) – algorytm służący do rozwiązywania problemu komiwojażera. Jest to algorytm dokładny oparty na programowaniu dynamicznym. Algorytm ma złożoność czasową O(n22n) i złożoność pamięciową O(n2n). Jest to co prawda złożoność gorsza od wielomianowej, ale algorytm ten jest znacznie lepszy od algorytmu sprawdzającego wszystkie warianty (złożoność czasowa O(n!)).→ Czytaj całośćSortowanie szybkie ( ang. quicksort) – jeden z popularnych algorytmów sortowania działających na zasadzie „ dziel i zwyciężaj ” [1] . Sortowanie szybkie (ang. QuickSort) zostało wynalezione w 1962 przez C.A.R. Hoare’a [2] . Algorytm sortowania szybkiego jest wydajny: jego średnia złożoność obliczeniowa jest rzędu [1].
sortowanie przesyłek na czym polega
